Bir Melek geçti evimden..

Bir insanın hayatında yer ettiğini nasıl anlarsın?..

Cevap:Gittikten sonra kendini yoklarsın..sana geldiğinden çok giderken bıraktıklarınla kaldığında ya hüzün duyarsın ya da gayet normal davranırsın..

Bende bırakılanlar  derin duygu ve anılar oldu....hani bir insan gidince hayatından büyük bir boşluk beliriverir ya evinin ve kalbinin tam ortasında..kocaman bir göktaşı düşmüştür sanki oraya..ve gidişinden sonra yerini ne doldurabilir bilemez insan..şaşkındır yerine hiç bir şey koyamadan o boşluğun etrafından geçerek devam etmeye çalışır normal hayatına..normal değil ama artık hiç bir şey..siz evimden geçerken hayatıma kocaman kırmızı bir mühür vurdunuz ve beni tanımlayanların arasına katıldınız..kısa sürmüş olmasına rağmen şu an hissettiklerimin tanımı sadece yetersizliktir..

Sevgili ablacım..Abim..Elif-Azram..uyandırmak istemeden uyandırdım sizleri..gitmenizi istemeden yolcu ettim..sabah kahveleri dahi yapmak istemedi ellerim,kalbim..ama yolcu yolunda gerek..kalanlar ise..hep ''belki bir gün yine görüşürüz''ağacının fidanını eker toprağa..

İnşallah belki bir gün bir kez daha..

 

 

Resimler Ablamın blogundan